SZKŁO SAMOCZYSZCZĄCE

Jest to szkło pokryte jednostronnie specjalną powłoką czyszczącą z dodatkiem m.in. dwutlenku tytanu, a swoje właściwości samoczyszczące uaktywnia wówczas kiedy wyeksponowana jest na warunki atmosferyczne (czyli w zespoleniu powłoka na zewnątrz, na pozycji 1).

Szyby zespolone z tym szkłem polecane są głównie do przeszkleń i miejsc wystawionych na bezpośrednie działanie słońca i deszczu: okna, fasady, ogrody zimowe, przeszklenia dachów. Szkło to nie nadaje się do stosowania wewnątrz pomieszczeń.

Im szyba jest mocniej nasłoneczniona i bardziej wystawiona na działanie deszczu, tym lepiej działa funkcja samooczyszczenia – wystawienie na działanie promieni UV powoduje rozkład brudu organiczne go i sprawia, że powierzchnia staje się hydrofilna (wodolubna); natomiast spływająca po powierzchni szkła woda (np. deszczówka) eliminuje rozłożone resztki i pyły mineralne co powoduje, że para wodna gromadząca się na szklanej powierzchni  przybiera formę „filmu wodnego” a nie oddzielnych kropli wody.
Szczególnie polecana do przeszkleń w miejscach trudno dostępnych. Szyby samoczyszczące mają nieco mniejszą przejrzystość (powłoka daje lekko niebieskawy odcień).

Obchodzenie się ze szkłem samoczyszczącym

Podczas produkcji szyb z udziałem szkła samoczyszczącego należy zwrócić szczególną uwagę na identyfikację materiałów kompatybilnych, którą wystawia producent danego szkła. Badania dowiodły, że stosowanie materiałów niewłaściwych w szczególności zawierających silikon może wpływać na właściwości powłoki.
Szkła z powłokami samoczyszczącymi nadają się do hartowania .